Θα αλλάξει;

Η πραγματικότητα προσγειώνει. Η κυβέρνηση Παπανδρέου αντελήφθη με απελπιστική καθυστέρηση τα αυτονόητα: ότι οι φόροι δεν μπορούν να αυξηθούν πέραν ενός ορίου χωρίς να καταστρέψουν την οικονομία, πως ανάπτυξη με εχθρούς την επιχειρηματικότητα και την αγορά δεν γίνεται και, τέλος, ότι είναι εξαιρετικά άδικο και αντιπαραγωγικό να κόβεις μισθούς και συντάξεις και να αφήνεις άθικτο τον σκληρό πυρήνα της οργιώδους σπατάλης του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Το ερώτημα είναι εάν η κυβέρνηση θα μπορέσει να αλλάξει ρητορεία και πρακτική αναιρώντας τα όσα έλεγε ένα χρόνο πριν, κατά την προεκλογική περίοδο. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή της, γιατί κάποια στιγμή θα εξαντληθούν τα όρια υπομονής και ανοχής μιας κοινωνίας που μοιάζει να αντέχει τις θυσίες, υπό τον όρο ότι είναι δίκαιες και πως δεν σπαταλώνται στη χοάνη του πολυδάπανου κράτους. Η αλήθεια επίσης είναι πως αν δεν πετύχει και αυτή η νέα κυβέρνηση τους στόχους της, η χώρα θα εισέλθει σε μεγάλη περιπέτεια. Η αναγνώριση λαθών στην πολιτική μπορεί να αποτελεί γενναία πράξη, αρκεί να συνοδεύεται από μια έμπρακτη και αποτελεσματική αντιμετώπισή τους.