Την επόμενη εβδομάδα οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι θα συναντηθούν για
πρώτη φορά μετά τις κρίσιμες ψηφοφορίες (για το μνημόνιο και τον κρατικό
προϋπολογισμό), προκειμένου να ξανακοιτάξουν γύρω και να καταλάβουν πού
βρίσκονται. Τα βασικά ερωτήματα στα οποία καλούνται να απαντήσουν είναι
πολύ συγκεκριμένα:
• Πότε θα γίνει ο ανασχηματισμός: Η κυρίαρχη άποψη είναι ότι μια τέτοια πολιτική πρωτοβουλία θα πρέπει να αναληφθεί αφού κλείσει επίσημα και οριστικά η εκκρεμότητα σε σχέση με τη δόση. Ωστόσο, επειδή η εξίσωση είναι δύσκολη και πολλές φορές με τέτοιου είδους αλλαγές δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα απ’ όσα επιλύονται, ο πρωθυπουργός δέχεται αντικρουόμενες εισηγήσεις – να κάνει το βήμα τώρα ή να το αφήσει για αργότερα, έως και πολύ αργότερα.
• Ποια θα είναι η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ: Ο κ. Βενιζέλος φέρεται να επιθυμεί ακόμη και τη δική του συμμετοχή σε θέση αυξημένης ευθύνης (αντιπροέδρου της κυβέρνησης, για παράδειγμα), αλλά ο κ. Κουβέλης δεν δείχνει ανάλογη προθυμία. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναμένεται να ζητήσει συμμετοχή πολιτικών στελεχών του κόμματός του, και μάλιστα αρκετών (γίνεται λόγος για έξι). Αντίθετα, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με πληροφορίες, επιθυμεί τη διατήρηση στο σχήμα των ίδιων υπουργών (Μανιτάκη, Ρουπακιώτη), και μάλιστα παρά τη δημόσια υπερ-αντίδραση του υπουργού Δικαιοσύνης εναντίον του μνημονίου.
• Εσωκομματικές ισορροπίες ή κυβέρνηση αρίστων: Είναι τόσοι οι βουλευτές της ΝΔ που ενδιαφέρονται να αναλάβουν κυβερνητικό αξίωμα, που δύσκολα ο πρωθυπουργός θα τολμήσει να πάρει το ρίσκο αξιοκρατικών επιλογών με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και χωρίς να υπολογίσει τη δυνητική αναστάτωση στη «γαλάζια» κουζίνα.
• Πώς θα λειτουργεί η κυβέρνηση: Το γεγονός ότι την Πέμπτη ο πρωθυπουργός τηλεφώνησε από τη Μάλτα στον Φώτη Κουβέλη για να του ζητήσει να επικοινωνήσει με τον Αντ. Μανιτάκη, προκειμένου να τον επαναφέρει σε τάξη, εκτός του ότι αποδείχτηκε αναποτελεσματικό, είναι και αστείο ως διαδικασία. Αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές η άποψη ότι οι ενδοκυβερνητικές κρίσεις πρέπει να επιλύονται στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, οι οποίες μέχρι στιγμής γίνονται σπανιότατα και έχουν συμβολικό μόνο περιεχόμενο.
• Ποια μορφή θα έχει η στήριξη της ΔΗΜΑΡ προς την κυβέρνηση: Η λογική λέει ότι εφόσον η ΔΗΜΑΡ ψήφισε τον προϋπολογισμό και έβαλε βέτο μόνο για τα εργασιακά θα ψηφίζει τους εφαρμοστικούς νόμους που αφορούν όλα τα υπόλοιπα. Ωστόσο, κάθε πρόβλεψη είναι επισφαλής, δεδομένου ότι δύο βουλευτές που καταψήφισαν (Βουδούρης, Μουτσινάς) κινούνται ήδη αυτόνομα, ενώ και ο Γ. Πανούσης, απέχοντας από την ψηφοφορία της προηγούμενης Κυριακής, βγήκε εκτός γραμμής. Η έκπληξη που επιφύλαξε ο υπουργός Δικαιοσύνης βγαίνοντας στο αντιμνημονιακό αντάρτικο δείχνει ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο όταν πρόκειται για το κόμμα του Φώτη Κουβέλη, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει ξεκαθαρίσει πρωτίστως μέσα του τι ακριβώς θέλει να κάνει.
• Πότε θα γίνει ο ανασχηματισμός: Η κυρίαρχη άποψη είναι ότι μια τέτοια πολιτική πρωτοβουλία θα πρέπει να αναληφθεί αφού κλείσει επίσημα και οριστικά η εκκρεμότητα σε σχέση με τη δόση. Ωστόσο, επειδή η εξίσωση είναι δύσκολη και πολλές φορές με τέτοιου είδους αλλαγές δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα απ’ όσα επιλύονται, ο πρωθυπουργός δέχεται αντικρουόμενες εισηγήσεις – να κάνει το βήμα τώρα ή να το αφήσει για αργότερα, έως και πολύ αργότερα.
• Ποια θα είναι η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ: Ο κ. Βενιζέλος φέρεται να επιθυμεί ακόμη και τη δική του συμμετοχή σε θέση αυξημένης ευθύνης (αντιπροέδρου της κυβέρνησης, για παράδειγμα), αλλά ο κ. Κουβέλης δεν δείχνει ανάλογη προθυμία. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναμένεται να ζητήσει συμμετοχή πολιτικών στελεχών του κόμματός του, και μάλιστα αρκετών (γίνεται λόγος για έξι). Αντίθετα, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με πληροφορίες, επιθυμεί τη διατήρηση στο σχήμα των ίδιων υπουργών (Μανιτάκη, Ρουπακιώτη), και μάλιστα παρά τη δημόσια υπερ-αντίδραση του υπουργού Δικαιοσύνης εναντίον του μνημονίου.
• Εσωκομματικές ισορροπίες ή κυβέρνηση αρίστων: Είναι τόσοι οι βουλευτές της ΝΔ που ενδιαφέρονται να αναλάβουν κυβερνητικό αξίωμα, που δύσκολα ο πρωθυπουργός θα τολμήσει να πάρει το ρίσκο αξιοκρατικών επιλογών με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και χωρίς να υπολογίσει τη δυνητική αναστάτωση στη «γαλάζια» κουζίνα.
• Πώς θα λειτουργεί η κυβέρνηση: Το γεγονός ότι την Πέμπτη ο πρωθυπουργός τηλεφώνησε από τη Μάλτα στον Φώτη Κουβέλη για να του ζητήσει να επικοινωνήσει με τον Αντ. Μανιτάκη, προκειμένου να τον επαναφέρει σε τάξη, εκτός του ότι αποδείχτηκε αναποτελεσματικό, είναι και αστείο ως διαδικασία. Αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές η άποψη ότι οι ενδοκυβερνητικές κρίσεις πρέπει να επιλύονται στις συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου, οι οποίες μέχρι στιγμής γίνονται σπανιότατα και έχουν συμβολικό μόνο περιεχόμενο.
• Ποια μορφή θα έχει η στήριξη της ΔΗΜΑΡ προς την κυβέρνηση: Η λογική λέει ότι εφόσον η ΔΗΜΑΡ ψήφισε τον προϋπολογισμό και έβαλε βέτο μόνο για τα εργασιακά θα ψηφίζει τους εφαρμοστικούς νόμους που αφορούν όλα τα υπόλοιπα. Ωστόσο, κάθε πρόβλεψη είναι επισφαλής, δεδομένου ότι δύο βουλευτές που καταψήφισαν (Βουδούρης, Μουτσινάς) κινούνται ήδη αυτόνομα, ενώ και ο Γ. Πανούσης, απέχοντας από την ψηφοφορία της προηγούμενης Κυριακής, βγήκε εκτός γραμμής. Η έκπληξη που επιφύλαξε ο υπουργός Δικαιοσύνης βγαίνοντας στο αντιμνημονιακό αντάρτικο δείχνει ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο όταν πρόκειται για το κόμμα του Φώτη Κουβέλη, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει ξεκαθαρίσει πρωτίστως μέσα του τι ακριβώς θέλει να κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου