Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Σαν σήμερα 29 Μαίου 1453

Στις 29 Μαΐου 1453 έπεσε η πόλη. Αυτό, σαν ανακοίνωση είναι ιστορικά ακριβολογικό. Εκείνες οι στιγμές δεν αγωνιζότανε το κράτος ή το ‘Έθνος των Βυζαντινών και των Ρωμαίων, αλλά μόνο μία πόλη. Αυτή ήταν η Αυτοκρατορία του Κωνσταντίνου ΙΑ’. Η πόλη που λεγόταν Κωνσταντινούπολη και υπήρξε Πρωτεύουσα μιας μεγάλης Αυτοκρατορίας κάποτε. Ο Κωνσταντίνος υπήρξε ο ήρωας και συγχρόνως το θύμα. ‘Ηρωας σε μια πρωτόφαντη και ανέλπιστη αντίσταση που θα έμενε ιστορική και θύμα διότι ήτανε άξιος να κυβερνήσει τη μεγάλη και δυνατή χώρα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και του δώσανε μόνο μια πόλη. Τη Πρωτεύουσα βέβαια, αλλά μόνο μια πόλη.

Με ελάχιστες δυνάμεις αντιμετώπισε έναν πολυάριθμο νεοφώτιστο και φανατισμένο εχθρικό στρατό διακοσίων πενήντα χιλιάδων , ενώ οι δικοί του έφθαναν δεν έφθαναν τις δέκα χιλιάδες.
Η άμυνα της Κωνσταντινούπολης με, επικεφαλής τον Κωνσταντίνο και η θυσία του ίδιου και της πόλης αποτέλεσαν ένα παγκόσμιο ιστορικό γεγονός πρώτου και ανεπανάληπτου, μπορούμε να πούμε, μεγέθους που συγκλόνισε και συγκλονίζει ακόμα τον κόσμο.
Στην πρόταση του εχθρού του, για να παραδώσει την πόλη και αυτός να σωθεί, απάντησε:
«Την πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμού εστί ούτε άλλου τινός των κατοικούντων εν αυτή. ‘Ολοι γάρ αυτοπροαιρέτως αποφασίσαμεν αποθανούμεν μη φειδόμενοι της ζωής ημών».
‘Ένας τέτοιος βασιλιάς-μαχητής -στρατιώτης, με τον αγώνα του και τη θυσία του, ενέπνευσε μετά, για όλους τους αιώνες, ένα σύνθημα ψυχής: «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ‘ναι…»
Και αυτό το σύνθημα ψυχής επέζησε σε όλη τη Βαλκανική Χερσόνησο και τη Μ. Ασία και αποτέλεσε βάση και ξεκίνημα απελευθερωτικών αγώνων και επαναστάσεων εναντίον του κατακτητή σ’ ολόκληρη αυτή την περιοχή. Διότι δεν μπορούσε να πιστέψει ο σκλάβος, ότι αυτός ο γίγαντας, ο πρωτοφανής στρατιώτης της ελευθερίας, σκοτώθηκε. Δεν σκοτώθηκε, αλλά υπάρχει, λέγανε, μαρμαρωμένος και μια μέρα θα αναστηθεί αφού «Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου