ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ Το καταθλιπτικό σύνδρομο εξαπλώνεται στην κοινωνία

ΦΤΩΧΕΙΑ, δάκρυα και δυστυχία φέρνουν τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Φέρνουν λουκέτα, απολύσεις και ανεργία. Ακρίβεια, ανέχεια και απόγνωση. Η αγωνία και η ανησυχία των ανθρώπων μετατρέπεται σταδιακά σε απελπισία, καθώς βλέπουν ότι οι μέρες που έρχονται θα είναι ακόμη χειρότερες.


Το ενδεχόμενο να βγούμε από το τούνελ το 2013, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει η κυβέρνηση, είναι πλέον όνειρο απατηλό. Κι όσοι... απαισιόδοξοι μέχρι πρότινος προέβλεπαν ότι θα χρειαστεί μια 10ετία, σήμερα μιλούν για 20 χρόνια και βλέπουμε. Μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων θα πάει χαμένη! Κι όλες οι άλλες θα χαντακωθούν. Αλλά ακόμη κι αν βγούμε κάποτε από το τούνελ, η χώρα θα έχει γυρίσει 30 χρόνια πίσω κι όσοι επιβιώσουν θα πρέπει να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή και μάλιστα από πολύ χειρότερη θέση.

Η λαίλαπα των μέτρων θα «παρασύρει» στο πέρασμά της τους μισούς σχεδόν πολίτες της χώρας, οι οποίοι θα βρεθούν να χάνουν δουλειές, περιουσίες, δικαιώματα που αποκτήθηκαν με «αίμα και ιδρώτα». Το μάρμαρο θα κληθεί να πληρώσει και η λεγόμενη μεσαία τάξη, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας. Έμποροι, καταστηματάρχες, βιοτέχνες παρακολουθούν τα πάντα να καταρρέουν γύρω τους, ανήμποροι να αποτρέψουν την καταστροφή. Τα απανωτά χαράτσια στο πνεύμα του Μνημονίου «βούλιαξαν» τις επιχειρήσεις τους, η ύφεση απειλεί να τους βάλει την ταφόπλακα. Η αγορά έχει εκπέμψει προ πολλού «σήμα κινδύνου», αλλά κανείς αρμόδιος δεν ακούει. Οι νέες αυξήσεις στον ΦΠΑ επιδεινώνουν την κατάσταση. Πρόβλημα επιβίωσης αντιμετωπίζουν ακόμη και άλλοτε μεγάλες, ισχυρές επιχειρήσεις. Ο κατασκευαστικός κλάδος καταρρέει. Σύμφωνα με τα στοιχεία, κάθε μήνα μιάμιση εταιρεία κλείνει ή αναγκάζεται να καταφύγει στο άρθρο 99 περί πτωχεύσεων.

Από την άλλη οι περικοπές στις δαπάνες για τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία θα υποβαθμίσουν ακόμη περισσότερο τη δημόσια υγεία και την περίθαλψη. Το κοινωνικό κράτος αναπόφευκτα θα συρρικνωθεί.

Μαύρα σύννεφα σκεπάζουν την επικράτεια, ενώ το σύνδρομο της κατάθλιψης διατρέχει τη χώρα και εξαπλώνεται με ραγδαίο τρόπο στην κοινωνία. Φως στο βάθος δεν υπάρχει...