Κρασοχωρι Ανω Οινοης Ορεστιάδας Τι είναι παράδοση για μας; ΧΟΡΟΣ ,ΜΕΛΩΔΙΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ ….ΙΣΤΟΡΙΑ ……ΛΥΠΗ & ΧΑΡΑ

Η λέξη παράδοση σημαίνει πολλά. Προέρχεται από το παραδίνω , αλλά αυτό ταυτόχρονα σημαίνει και το παραλαμβάνω. Παράδοση είναι για μας οτι μας παρέδωσαν οι παλαιότεροι. Οι μπαμπάδες , οι παππούδες , οι προπάπποι…..!
Κάθε άνθρωπος , σε κάθε σημείο της γης έχει παραλάβει κάτι από τους προγόνους του. Ακολουθεί την παράδοση και οφείλει να την μεταφέρει τουλάχιστον στην επόμενη γενιά. Κάποιοι όμως καμιά φορά ξεχνούν να παραδώσουν ή πολλές φορές το κάνουν εν γνώση τους. Δεν τους αρέσει κάτι και το θάβουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας . Έχουν το δικαίωμα αυτό ; Ναι το έχουν. Δεν έχουν το δικαίωμα όμως να επιβάλλουν στους υπόλοιπους να πράξουν το ίδιο.
Η μικρή αυτή εισαγωγή , έχει να κάνει με την παράδοση του χωριού μας και παρακάτω θα μάθετε το γιατί.
Οι Γκαγκαβούζηδες κάτοικοι του χωριού είναι κατ’ αρχάς Χριστιανοί. Οι γονείς τους, τους “παρέδωσαν” την Χριστιανική πίστη με όλα τα ήθη και έθιμα που έχουν να κάνουν με την Εκκλησία. Τιμούν τους προστάτες Άγιο Αθανάσιο , Άγιο Δημήτριο , και τον Άγιο Φανούριο με μεγαλοπρέπεια. Έτσι έμαθαν οι ίδιοι και έτσι μαθαίνουν στα παιδιά τους να κάνουν και αυτά!

Δεύτερον είναι Έλληνες. Διώχθηκαν βίαια στη διάρκεια των διωγμών από τους Τούρκους , πολέμησαν για την πατρίδα μας και στην νεότερη Ελλάδα κάποιοι διαπρέπουν στις δουλειές και στις επιστήμες τους. Ορκίζονται στο στρατό να φυλλάτουν πίστη εις την πατρίδα.
Τρίτον…. είναι όμως δίγλωσσοι. Μιλούν εκτός από Ελληνικά και ένα ιδίωμα της Τουρκικής . Ιδίωμα που πριν από αρκετά χρόνια και μετά από εξαναγκασμό έκαναν κύριο μέσο επικοινωνίας. Με αυτό το ιδίωμα πορεύτικαν μέσα στους αιώνες σκλαβιάς και υποδούλωσης από την τότε Οθωμανική αυτοκρατορία. Δεν το έκαναν για ευκολία, το έκαναν απο εξαναγκασμό. Χρόνια τώρα οι μετανάστες μας , μέσα στα σπίτια τους μιλούν Ελληνικά. Κανείς δεν τους υποχρεώνει να μιλήσουν κάτι άλλο , παρά μόνο αν ίδιοι το επιλέξουν. Τότε όμως τα πράγματα ήταν αλλιώς. Δεν μπορούσες ούτε στο σπίτι να μιλήσεις τη γλώσσα σου , εκτός αν ήσουν σε μια κοινότητα προνομιακή , και κάπου την γλίτωνες. Οι Γκαγκαβούζηδες όμως δεν ήταν καλά παιδιά και έτσι έπεφτε μαχαίρι. Με αυτό το ιδίωμα οι προγονοί μας , παρέδιδαν τη γνώση στις επόμενες γενιές. Με αυτό το ιδίωμα γεννούσαν τα παιδιά τους, με αυτό το ιδίωμα τους έλεγαν για την Ελληνική κατάγωγή τους, με αυτό το ιδίωμα τους βάφτιζαν και τους έκαναν Χριστιανούς. Με αυτό το ιδίωμα τους πάντρευαν και σε αυτό το ιδίωμα έβρισκαν λέξεις τα παιδιά να τραγουδήσουν τα μοιρολόγια των γονιών τους.
Με αυτό το ιδίωμα τραγούδησαν τον έρωτα! Με αυτό το ιδίωμα εξύμνησαν τους ήρωές τους που χύσαν το αίμα τους για την Ελλάδα που τόσο αγαπούν. Με τέτοια τραγούδια έκαναν τα νυχτέρια, τους γάμους , τα πανηγύρια. Με αυτά χόρευαν. Με το ιδίωμα αυτό ξεσπούσαν και στους Τούρκους , γι’ αυτό το λόγο ήταν και τόσο μισητοί ώστε κατά τον διωγμό έφυγαν σαν “‘ Ελληνες Φανατικοί”
Η παράδοσή μας , φίλοι μας , είναι αυτή. Τραγούδια και χοροί στο ιδίωμα αυτό. Σε άλλους αρέσουν, σε άλλους όχι. Όσοι είναι καχύποπτοι και είναι δυστυχώς για μας πολλοί, τότε ας μην τραγουδούν τα τραγούδια αυτά, μη χορεύουν τους χορούς μας , μην ακούν τον πόνο της ιστορίας και της προσφυγιάς. Έχουν κάθε επιλογή έστω κι αν έχουν “παραλάβει” όλα αυτά απ’ τους γονείς τους ,να μην “παραδόσουν ποτέ”. Κάποιοι άλλοι , όπως εμείς, παραλάβαμε και θα παραδόσουμε, αφήνοντας την επόμενη γενιά να κρίνει αν με τη σειρά της “Θα παραδόσει” και αυτή. Θα σώσουμε τα όποια τραγούδια , θα διατηρήσουμε τα ρούχα τα παλιά, θα χορέψουμε τους χορούς μας και θα περισώσουμε ότι μπορούμε απ ‘ τα έθιμα εκείνα τα παλιά….Γιατί όλα αυτά είναι η ιστορία μας.
Τα χρόνια περνούν , οι συνθήκες αλλάζουν , ο κόσμος γίνεται πιο ξένος μεταξύ του. Σήμερα , κανένας δεν έχει να φοβηθεί το έθιμο του “Μπέη”, ούτε το θίασο που τον ακολουθεί που χρόνια πριν συμβόλιζε κάτι , ούτε κάποιος θα πιστέψει πως θα βρέξει , αν ξαφνικά δει μπροστά του ένα κοριστάκι με πράσινα φύλλα που το λένε “Ντόντολα”. Κανένας δεν περιμένει τα Χριστούγεννα να φάει χοιρινό , αυτό που με πολύ αγάπη πρόσφεραν οι νοικόρυρες στον Ντεβετζή και την Καμήλα του κατά τους καλαντισμούς. Είναι όλα αυτά όμως τα έθιμά μας. Αυτά που κάποιοι πίστεψαν πως δεν ήταν ανάγκη να μας τα παραδόσουν και δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.Δεν υπάρχει πια ανάγκη. Όταν πάψει τελείως το ενδιαφέρον, τότε θα σκόνιζονται στα ράφια , οι φορεσιές , τα τραγούδια , οι χοροί μας. Όσο όμως υπάρχουν άνθρωποι που τα θέλουν , τόσο ο ρόλος μας είναι να τα διαφυλλάξουμε και να τους τα δώσουμε
Φιλοι μας που μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε το κείμενο αυτό. Θέλουμε να είστε κοντά μας και να μας στηρίξετε. Δεν είστε υποχρεωμένοι . Θα το κάνετε γιατί το νιώθετε , γιατί είστε ρομαντικοί, γιατί μερικοί θέλετε να ζείτε ακόμα εκείνη την εποχή.
Κι εσείς οι άλλοι φίλοι, οι προοδευτικοί , εσείς που ζείτε στο φόβο μην σας στιγματίσουν και νιώθετε ντροπή, τι ντρέπεστε μωρέ? Ντρέπεστε για τη μάνα σας , τη φτώχια και την προσφυγιά που πέρασε ? Ντρέπεστε για το ότι με αυτό το ιδιώμα σας έκανε ανθρώπους με άποψη? Που ενώ δεν ήξερε ούτε μια λέξη στα ελληνικά σας βοήθησε με τον τρόπο της να προοδεύσετε τόσο που να την κατακρίνετε που θέλει να τραγούδα ή να χορεύει όπως ακριβώς έκανε και η δική της μάνα? Ή οι αλλοι φίλοι, οι εκλεγμένοι , εσείς που για κάθε εκδήλωσή μας , μας περνάτε χίλιες ανακρίσεις , τι θα βγάλουμε και τι θα χορέψουμε, και αν αυτό προσβάλλει ή όχι, και χωρίς το θάρρος της δική σας άποψης, αλλά πίσω απ τα λόγια κάποιων τρίτων , συνήθως ανώνυμων , μας βάζετε εμπόδια , σας το λέμε ξεκάθαρα.
Δεν προσβάλλει η παράδοσή μας κανέναν. Αντιθέτως τιμά τους προγόνους μας . Εσείς είστε αυτοί που προσβάλλεται εμάς . Είναι καθαρά μουσειακή ή καλύτερα αρχειακή η κάθε μας παρουσιάση, χωρίς κανένα άλλο σκοπο. Δεν κάνουμε πολιτική , δεν ξέρουμε απο αυτήν.Την αφήνουμε στους ειδικούς που δυστυχώς ούτε και αυτοί ξέρουν απο αυτή!!! Και αν δεν θέλει το κοινό μας μπορεί να μην μας δει, να μην μας ακούσει ….
Αγάπάμε αυτό που κάνουμε και συνεχίζουμε! Και επειδή σας θέλουμε κοντά , Θέλουμε να κατάλαβαίνετε τα λόγια αυτά. Πάντα η μετάφρασή τους είναι ο σκοπός . Να νιώσετε και σεις τα λόγια που με τόση σοφία , αγράμματοι ανθρωποί συνέθεσαν με τις μελωδίες εκφράζοντας την χαρα και τον πόνο! Ποτέ όμως δεν θα αλλοιώσουμε αυτή καθέ αυτή την Ιστορία των ανθρώπων αυτών!