Αν και δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό σαν επιλογή, οι συνέπειες θα ήταν σοβαρές, και όχι μόνο για την Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο μέρος του..ελληνικού δημόσιου χρέους, περίπου 70%, βρίσκεται στα χέρια αλλοδαπών όπως είναι οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες και επενδυτικοί όμιλοι. Συνεπώς είναι πολύ λογικό, οι αξιωματούχοι της ΕΕ να θέλουν να αποφευχθεί η οποιαδήποτε πτώχευση.
Μια πτώχευση της Ελλάδας ή κάποιου άλλου κράτους που αντιμετωπίζει παρόμοια δυσμενή οικονομική κατάσταση, θα σημάνει και την έξοδό της από τις αγορές κεφαλαίων, όπως συνέβη με την Αργεντινή όταν πτώχευσε το 2001. Από τότε και μέχρι σήμερα, η Αργεντινή δεν διαπραγματεύτηκε κανένα δάνειο ή χρέος που να είναι συνδεδεμένο με δολάρια ή ευρώ, και δεν έχει προχωρήσει σε καμία συναλλαγή με διεθνείς πιστωτές.
Αν λοιπόν η Ελλάδα προχωρούσε σε κήρυξη πτώχευσης, το ευρώ θα έχανε αξία έναντι του δολαρίου, και τα spreads των ομολόγων εντός της ευρωζώνης θα εκτινάσσονταν στα ύψη. Η δε αγορά ομολόγων για τα υπόλοιπα κράτη που αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες θα στέγνωνε, και οι μόνοι που θα μπορούσαν να πετύχουν δάνεια θα ήταν οι χώρες με υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση επιπέδου ΑΑΑ.
Ένα κάπως πιο πιθανό ενδεχόμενο για την Ελλάδα είναι η παρέμβαση της ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα ή χαλαρώνοντας λίγο τη πολιτική της δεχόμενη ως αντίκρυσμα ομόλογα, άσχετα με την οποιαδήποτε πιστωτική αξιολόγησή τους. Ένα τέτοιο σενάριο όμως θα απαιτούσε σημαντικές πολιτικές αποφάσεις, που σύμφωνα με τους ειδικούς αναλυτές είναι δύσκολο να παρθούν.
Και τέλος, κάτι που περιπλέκει σοβαρά τη κατάσταση ενδεχόμενης πτώχευσης, είναι το γεγονός πως πολλοί επενδυτές έχουν ήδη ποντάρει στη πτώχευση της Ελλάδας μέσω των λεγόμενων credit default swaps, και συνεπώς έχουν συμφέρον να πιέσουν προς αυτή τη κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου