Ενα από τα σχέδια που εξέταζε τόσο η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου όσο και η κυβέρνηση Λ. Παπαδήμου είναι και η ενεργειακή σύνδεση των νησιών μας του Ανατολικού Αιγαίου με τις απέναντι μικρασιατικές ακτές, προκειμένου να ηλεκτροδοτούνται από εκεί, – στα πλαίσια μιας διακρατικής συμφωνίας.
Δεν γνωρίζουμε, φυσικά, ούτε πόσο σοβαρός είναι ο κυβερνητικός αυτός σχεδιασμός, ούτε σε ποιον ή ποιους ανήκει η πατρότητά του, ούτε πόσο έχει προχωρήσει, ούτε αν έχουν εκπονηθεί όλα τα ενδεχόμενα σενάρια σε περίπτωση εμπλοκής, ούτε αν η ενεργειακή διασύνδεση θα έχει ασφαλιστικές δικλίδες ώστε να πρόκειται για συνεργασία και όχι για... παράδοση.
Και, βεβαίως, δεν πρόκειται να σπεύσουμε και να κάνουμε λόγο για μειοδοσία ή για εθνική υποχώρηση και για άλλα ηχηρά. Είναι, όμως, υποχρεωμένη η στήλη να συσταθμίσει όλα τα δεδομένα και να παρατηρήσει:
Πρώτο: Η Τουρκία κατέχει επί 37 και πλέον χρόνια παρανόμως και παρά τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ το 38% του κυπριακού εδάφους, – τορπιλίζοντας με υπερφίαλες αξιώσεις τη λύση του Κυπριακού.
Δεύτερο: Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και αξιώνει στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου να εφαρμοστεί ένα άλλο νομικό μόρφωμα, που να συμφωνεί με τα συμφέροντά της.
Τρίτο: Στα πλαίσια αυτών των αμφισβητήσεων και αξιώσεών της, η Αγκυρα έχει προβεί σε μια σειρά από ενέργειες, – όπως, παραδείγματος χάρη:
* Θεωρεί «αιτία πολέμου» την επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στα 12 μίλια, – όπως ισχύει διεθνώς.
* Αποκαλεί «γκρίζες ζώνες» νησίδες και βραχονησίδες – αναπόσπαστα τμήματα του ελληνικού εδάφους.
* Αρνείται την ισχύουσα διεθνώς αρχή ότι και τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα.
* Αρνείται να προσφύγει (επί 35 χρόνια) στη Χάγη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.
* Αρνείται να αναγνωρίσει – όπως παλιά – το FIR Αθηνών και το μεταθέτει δυτικότερα, στον 25ο Μεσημβρινό, – διχοτομώντας το Αρχιπέλαγος.
* Αμφισβητεί τον εναέριο εθνικό χώρο της Ελλάδας.
* Δημιουργεί ναυτική βάση και στο Ιόνιο (Αλβανία).
Τέταρτο: Η Αγκυρα αξιώνει συνολική «διευθέτηση» στο Αιγαίο, – διευθέτηση κατά την οποία η Ελλάδα μόνο θα δώσει και η Τουρκία μόνο θα πάρει. Η Ελλάδα, δηλαδή, θα δώσει και η Τουρκία θα πάρει στο Αιγαίο.
1. Τη συγκυριαρχία και
2. Τη συνεκμετάλλευση
Από όλες αυτές τις επιδιώξεις της η Αγκυρα, όχι μόνο δεν έχει κάνει ούτε ένα βήμα πίσω, αλλά, αντιθέτως, κάθε φορά που η Αθήνα παρουσιάζεται συγκαταβατικότερη ή άτολμη, η Αγκυρα κάνει ένα βήμα πρόσω ακόμη – εγείροντας νέες αξιώσεις.
Πώς, άρα, η γείτων θα παρουσιάσει και θα εκμεταλλευθεί την ενεργειακή διασύνδεση των νησιών μας με τις δικές της ακτές; Αυτό είναι το ερώτημα που οφείλει να προβληματίζει κάθε Ελληνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου