«ΚΟΛΑΦΟ» για την κυβέρνηση και προσωπικά τον Γ. Παπανδρέου αποτελεί....
το ντοκουμέντο που φέρνει στο φως της δημοσιότητας το «ΠΑΡΟΝ», από το οποίο προκύπτει ότι, αντίθετα από την Ελλάδα, στο Μνημόνιο της η Ιρλανδία δεν παραιτήθηκε από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας.
Δεν υπάρχει δηλαδή πουθενά στο κείμενο ο μειωτικός, σχεδόν ντροπιαστικός όρος που συνυπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βάσει του οποίου αν η χώρα μας δεν μπορεί να αποπληρώσει το δάνειο, οι δανειστές μπορούν να κατάσχουν τμήματα από την κρατική περιουσία. Ήτοι λιμάνια, αεροδρόμια, μουσεία, ακόμη και την ίδια την Ακρόπολη, αλλά και πολεμικά πλοία και αεροπλάνα. Γεγονός που ενισχύει σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση (βεβαιότητα) που υπάρχει στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου όχι μόνον δεν διαπραγματεύθηκε τους όρους του δανείου των 110 δισ. ευρώ, αλλά υπέγραψε το Μνημόνιο χωρίς καν να μελετήσει τους όρους του.......
Παράλληλα, ερωτηματικά προκαλεί η στάση της κυβέρνησης που, ενώ ζητά την εναρμόνιση των επιτοκίων δανεισμού με τα αντίστοιχα ιρλανδικά, δεν διεκδικεί, έστω και εκ των υστέρων, τη διαγραφή του απαράδεκτου όρου για την εθνική κυριαρχία.
Δεν είναι όμως αυτή η μόνη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των δανειακών συμβάσεων που υπέγραψαν Ελλάδα και Ιρλανδία. Υπάρχει και δεύτερη που εκθέτει ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Στην περίπτωση της χώρας μας οργανώθηκε ένας ειδικός μηχανισμός χρηματοδότησης, με διμερή δάνεια από τις χώρες της Ευρωζώνης και από το ΔΝΤ, ενώ από την πλευρά της η Ιρλανδία πήρε το δικό της δάνειο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Οικονομικής Σταθερότητας (EFSF), ο οποίος συστάθηκε αμέσως μετά την ελληνική «διάσωση». Επιπλέον η κυβέρνηση του Δουβλίνου πίεσε και πέτυχε μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, με την ελληνική κυβέρνηση να προσπαθεί τώρα εναγωνίως να εξασφαλίσει ανάλογη μεταχείριση.
Κι αυτό δεν είναι το μόνο παράδοξο που υπάρχει και φυσικά λειτουργεί σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων: Η χώρα μας έχει συμμετάσχει, όπως και οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης, παρέχοντας εγγυήσεις για τη χρηματοδότηση του EFSF, ύψους 12,387 δισ. ευρώ. Το ύψος των ελληνικών εγγυήσεων ξεπερνά αυτές που έχουν προσφέρει η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Αυστρία, η Φινλανδία και άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Την ίδια στιγμή όμως η χώρα μας δεν έχει δικαίωμα να δανεισθεί από το EFSF, όπως έγινε με την Ιρλανδία! Σε κείμενο ερωταπαντήσεων που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του EFSF, στο ερώτημα «θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι δικαιούχος για άντληση ρευστού από το EFSF;» δίνεται η εξής απάντηση: «Η Ελλάδα έχει το δικό της “πακέτο” διάσωσης. Συνεπώς, δεν προβλέπεται ότι θα χρειασθεί υποστήριξη από το EFSF».
Με απλά λόγια, η Ελλάδα δανείσθηκε από έναν ξεχωριστό μηχανισμό «διάσωσης», που δημιουργήθηκε μόνο για την περίπτωσή της, με αποικιοκρατικούς όρους, που δεν περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο για τη διάσωση της Ιρλανδίας από το EFSF. Και θα παραμείνει εγκλωβισμένη σε αυτούς τους όρους, χωρίς τη δυνατότητα να αναχρηματοδοτήσει το δάνειο των 110 δισ. ευρώ από το EFSF, ακριβώς με τους ίδιους όρους και τα ίδια επιτόκια που προβλέπονται για την Ιρλανδία! Σε ό,τι αφορά τα «πακέτα διάσωσης», η χώρα μας γίνεται ο απόλυτος ουραγός, αν όχι ο παρίας, της Ευρωζώνης!
Η κυβέρνηση, μάλιστα, εμφανίζεται να παραβλέπει αυτήν την πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα καθιέρωση ενός δυσμενούς καθεστώτος διακρίσεων για μια χώρα-μέλος. Στη διαπραγμάτευση που γίνεται αυτήν την περίοδο στους κόλπους της Ευρωζώνης, η κυβέρνηση διεκδικεί μόνο την εναρμόνιση των όρων δανεισμού της χώρας με τους αντίστοιχους ιρλανδικούς, σε ό,τι αφορά τη χρονική διάρκεια του δανείου και το επιτόκιο, χωρίς να θέτει θέμα εναρμόνισης και για τους άλλους όρους του δανείου, με απαλοιφή των αποικιοκρατικών όρων κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας, οι οποίοι δεν ισχύουν για την Ιρλανδία, όπως και για όλες τις άλλες «διασώσεις» που πιθανόν να γίνουν μέσω του EFSF.
Νέα αποικιοκρατία,
μόνο για την Ελλάδα…
Το ιρλανδικό Μνημόνιο είναι ένα κείμενο που θυμίζει σε πολλά το ελληνικό αντίστοιχο, διαφέρει όμως σε βασικά σημεία. Προβλέπει μεν σκληρά μέτρα οικονομικής πολιτικής που πρέπει να λάβουν τα επόμενα χρόνια οι ιρλανδικές κυβερνήσεις, τα οποία κινούνται στο γνωστό πλαίσιο των αντίστοιχων προγραμμάτων του ΔΝΤ. Προβλέπει, επίσης, όπως και το ελληνικό, υπό όρους εκταμίευση των δόσεων, με βάση την τριμηνιαία αξιολόγηση της οικονομίας από τους «επιτηρητές». Ωστόσο σε κανένα σημείο του δεν περιλαμβάνει τους αποικιοκρατικούς όρους της δανειακής σύμβασης που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση. Δεν αναφέρει πουθενά ότι αν δεν αποπληρώσει το δάνειο οι δανειστές μπορούν να... εισβάλουν στη χώρα και να κατάσχουν δημόσια περιουσία. Κάτι που ο κ. Παπανδρέου δεν είχε καμιά δυσκολία να αποδεχθεί και να συνυπογράψει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου