Δανεικά

Σκεφτείτε το απλά. Τι είναι τα ασφαλιστικά ταμεία; Μια μορφή τραπεζικού συστήματος.

Προκαταβάλλεις τον οβολό σου για τα νοσήλια, τα φάρμακα και τα γεράματά σου. Ετσι ώστε να σου επιστραφούν ύστερα από χρόνια, με τόκο, τα λεφτά σου. Στοιχειώδες. Πληρώνεις τώρα. Εισπράττεις αργότερα. Σαν να τοποθετείς το υστέρημά σου στην τράπεζά σου. Και όταν ύστερα από χρόνια τα ζητήσεις πίσω, να έχεις χάσει τα λεφτά σου.

Παιδιά, πέσαμε θύματα ληστειών. Τι να κάνουμε;

Βουτήξαμε κι εμείς τις καταθέσεις των μικρών λογαριασμών. Να το κάνω πιο κατανοητό. Ξέρετε γιατί ψηφίστηκε το μνημόσυνο των εκατομμυρίων υποψήφιων νεκρών; Γιατί δηλαδή η χώρα βρίσκεται κάτω από την επιτήρηση των καρχαριών; Επειδή η τρόικα πρέπει πάση θυσία να εξασφαλίσει την επιστροφή των δανεικών. Μωρέ, δεν πάει να γκρεμιστεί το Ελλάντα το τριτοκοσμικό. Ενα πράγμα απαιτώ. Να πάρω πίσω με τόκο το δικό μου χρήμα το ζεστό. Στοιχειώδης κανόνας της οικονομίας. Το ίδιο κι εδώ. Κάθε σωστός ασφαλισμένος δάνειζε επί σειρά ετών την «τράπεζά» του. Και τώρα ο τραπεζίτης, δηλαδή η κυβέρνηση, του αρπάζει τα λεφτά του, επειδή, λέει, κάποιοι έκαναν βούτες και ξεκοκάλισαν τα ταμεία των οργανισμών. Ωραία. Εσύ το αφεντικό, εσύ και ο ελεγκτικός μηχανισμός. Δηλαδή ψάξε, βρες τους και τις περιουσίες τους άρπαξέ τους. Και ταυτόχρονα οφείλεις να μου επιστρέψεις τα λεφτά που σου δάνειζα με χαμηλό τόκο όλο αυτόν τον καιρό. Αλλιώτικα, είσαι πειρατής και κλέφτης κανονικός. Οπως είσαι αναγκασμένος να επιστρέψεις τα δανεικά που πήρες από τις ξένες τράπεζες, το ίδιο και ακόμη περισσότερο με κάθε εργαζόμενο σωστό. Είμαι πάντα συνεπής με τις υποχρεώσεις μου; Είμαι. Ωραία. Φέρε πίσω τα λεφτά μου. Μα, δεν έχω. Να τα πάρεις από τους κλέφτες και να τα δώσεις πίσω στους μικροκαταθέτες των ασφαλιστικών οργανισμών. Αλλιώτικα, τίποτε επί της ουσίας δεν άλλαξε στον τόπο αυτόν. Εκλεβαν εκείνοι. Κλέβεις κι εσύ τον σωστό, στις υποχρεώσεις του, εργαζόμενο λαό. Διάολε. Δεν είμαστε όλοι απατεώνες και κλέφτες στον κόσμο αυτόν!